Γιατί τα ξυλομπογιές ονομάζονται ξυλομπογιές και όχι τα ξυλάκια ελαιογραφίας;

Οταν πρόκειται γιακραγιόνια, είναι αναμφίβολα γνωστά σε όλους, καθώς αποτελούν απαραίτητο εργαλείο σχεδίασης στα παιδικά μαθήματα τέχνης. Ακόμη και τα παιδιά που λατρεύουν να παρακολουθούν κινούμενα σχέδια μπορεί να συναντήσουν το "Crayon Shin-chan". Αν και πρόκειται για διαφορετικό τύπο κραγιόν, ο όρος «κραγιόν» έχει αφήσει μια μόνιμη εντύπωση σε πολλούς. Φαίνεται ότι στο μυαλό μας, τα κραγιόνια ήταν πάντα διαθέσιμα από τη γέννησή μας. Πώς προέκυψαν λοιπόν τα κραγιόνια; Ποια είναι η εξελικτική τους διαδικασία;

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Fox News, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψανκραγιόνιαχρησιμοποιήθηκε για ζωγραφική από αρχαίους ανθρώπους στη Βρετανία, που χρονολογείται πριν από περίπου δέκα χιλιάδες χρόνια.

Αρχικά, ας διευκρινίσουμε τι είναι το κραγιόν και γιατί ονομάζεται κραγιόν. Ένα κραγιόνι είναι ένα στυλό που κατασκευάζεται με την ανάμειξη χρωστικών με κερί, όπου το κερί και η χρωστική ουσία συγχωνεύονται και στερεοποιούνται, εξ ου και το όνομα "κραγιόν". Οι κηρομπογιές χρησιμοποιούνται κυρίως για παιδική ζωγραφική, γι' αυτό συχνά αποκαλούνται παιδικές κηρομπογιές. Τα κραγιόνια δεν έχουν διαπερατότητα και βασίζονται στην πρόσφυση για να στερεώνονται στον καμβά, καθιστώντας τα ακατάλληλα για πολύ λείο χαρτί ή σανίδες, ούτε μπορούν να επιτύχουν σύνθετα χρώματα μέσω επαναλαμβανόμενων στρώσεων.

Η γενέτειρα των κραγιόνια είναι η Ευρώπη, όπου η πρώτη "κραγιόνιαΑρχικά φτιάχτηκαν από ένα μείγμα αιθάλης και λαδιού· αργότερα, διάφορες χρωστικές σε σκόνη αντικατέστησαν το μαύρο άνθρακα, δημιουργώντας κραγιόνια διαφορετικών χρωμάτων. Αυστηρά μιλώντας, δεν είναι ούτε "κραγιόν" ούτε λαδοπαστέλ αλλά μάλλον εργαλεία για σήμανση. Μεταγενέστερες ανακαλύψεις αποκάλυψαν ότι Η χρήση κεριού αντί για λάδι στο μείγμα έκανε την επεξεργασία πιο εύκολη και είχε ως αποτέλεσμα ένα πιο ανθεκτικό προϊόν.

Το 1864, ο Άγγλος Joseph W. Binney ίδρυσε την Peekskill Chemical Company στη Νέα Υόρκη, παράγοντας κυρίως προϊόντα όπως αιθάλη και κόκκινες χρωστικές ουσίες. Το 1900, η ​​εταιρεία ανέπτυξε με επιτυχία μολύβια σχιστόλιθου για μαθητές. λίγο μετά, ανέπτυξαν κιμωλία χωρίς σκόνη, η οποία έτυχε μεγάλης υποδοχής από τους δασκάλους εκείνη την εποχή, κερδίζοντας ένα χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση του Σεντ Λούις. Εκείνη την εποχή, η εταιρεία διαπίστωσε ότι ορισμένοι βιομηχανικοί δείκτες ήταν πολύ δημοφιλείς στην πανεπιστημιούπολη, αλλά αυτοί οι δείκτες ήταν κατασκευασμένοι από αιθάλη και τοξικές ουσίες επιβλαβείς για τα παιδιά. Ως εκ τούτου, μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισαν να αναπτύξουν προσιτές, υψηλής ποιότητας και ασφαλείς χρωματιστές κραγιόνια για παιδιά.

Το 1903, ο Έντουαρντ Μπίνεϊ και ο Χάρολντ Σμιθ ανακάλυψαν από κοινού τα χρωματιστά κραγιόνια. Γεννήθηκαν τα πρώτα παιδικά κραγιόνια. Ωστόσο, τα παραδοσιακά κραγιόνια άφηναν πάντα την εντύπωση ότι είναι ακατάστατα, εύθρυπτα, ανομοιόμορφα στο χρώμα και φτωχά σε υφή. Με την πρόοδο της τεχνολογίας και την αυξανόμενη ζήτηση για υλικά με την πάροδο του χρόνου, οι τεχνικές παραγωγής για κραγιόνια συνέχισαν επίσης να καινοτομούν.

Τα κραγιόνια υφίστανται συνεχώς βελτιώσεις με την πρόοδο του χρόνου, αντιμετωπίζοντας διάφορες πτυχές όπως το σημείο μαλακώματος, τη δύναμη και την υφή, με αποτέλεσμα μια πιο ομαλή και φιλική προς το χρήστη αίσθηση. Η εξέλιξη των υλικών και των συστατικών έχει διευκολύνει τον καθαρισμό των σχεδίων από αντικείμενα, μειώνοντας τη ρύπανση του σώματος και του περιβάλλοντος. Οι ενημερώσεις και οι επαναλήψεις προϊόντων δεν περιορίζονται πλέον σε κάθετες βελτιώσεις, αλλά ευνοούνται όλο και περισσότερο για οριζόντιες σύνθετες ενημερώσεις.

Καθώς η έρευνα προχωρά, η αποτελεσματικότητα των κραγιόν θα συνεχίσει να βελτιώνεται, με μειωμένη περιβαλλοντική τοξικότητα, αυξημένη εξατομίκευση προϊόντων και διευρυμένη λειτουργικότητα.